Bir Garip Kültür!

Son yıllarda yarı seküler yarı muhafazaKÂR sözde aydın gençlerin gecenin geç vakitlerine kadar toplandığı, meveddeti islami romantizm denilen saçma sapan bir akımla harmanlayıp farklı bir hale sokan mekânlar olmuş nargile kafeleri.

Babet çorap, kundura ayakkabı, abdest alacak kadar sıyrılmış paça dar pantolon giyen, Hacivat gibi sakal bırakıp Osmanlı tuğralı yüzüklü erkekler ve başörtüsünün ucundan saçlarını gösteren ne idüğü belirsiz tipler.

Neymiş efendim;

“Entelektüel faaliyet”miş!

Gecenin 2’sine kadar takılıyorlarmış.

Nargile, okey!

Ya Namaz?

Ezan okunur sadece müzik sesi kısılır, konuşmaya gelince en âlâ hocalardan daha iyi bilirler.

Ne diyorlar acaba orada; “ezan susmaz bayrak inmez” mi?

Öğleyin kalkar sosyal medyadan Müslümancılık, milliyetçilik oynar, nereden ne çıkar sağlarım onun hesabını yaparlar, çıkarlarına uymayan olduğunda da hep bir ağızdan din düşmanı, vatan haini ilan eder akşam buluşma noktasına geri dönerler.

Entelektüel süsü verilmiş, kahve kültüründen evrilmiş bir garip kültür. Nargile dumanında memleket meselesi konuşmak ile rakı masasında seçimler kazanıp devrimler yapmak arasında ki tek fark sıfır promil alkoldür.

Ah MuhafazaKÂR gençlik ah!

Bazı değerler için ne bedeller ödendi ne çileler çekildi ne gözyaşları döküldü bir bilseniz.

O yüzden biz canla başla vatan diyoruz.
Çaresizliği iliklerine kadar yaşamış birileri olarak en tabandan bu günlere gelene kadar hakkımızı gasp edip bedava ekmek yiyenleri tanıyoruz.

Geçmişte hastane köşelerinde doktora ulaşabilmek için ne acılar çektiğimizi biliyoruz.

Makam, mevki, rant için Cennet Türkiye’mizdeki düzeni bozmak isteyen gözü aç insan müsveddelerini iyi bildiğimizden, gördüğümüzden, tanıdığımızdan “vatan bizim sevdamız” diyoruz.

Selam ve dua ile…