Hesabı temiz olanın muhasebeden korkusu olmaz

Nefes aldığımız alemde; doğru ve dürüst olmak çok önemli ve sizin elinizde.

Peki; ne oldu da insanlar o eski dönemlerde anlatılan;

“Vefa”
“Doğruluk”
“İçtenlik”
“Yardımseverlik”
“Merhamet”
“Güven”
Kavramlarını yitirmeye başladı..?

Karanlığa sövmek yerine mum yakmak gerekir. Doğru insanı beklemek yerine de doğru insan olmak gerekir.

Aslında olan tamda şudur. Yunus Emre’nin söylediği;

Cümleler doğrudur sen doğru isen.
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Bir avuç toprak biraz da suyum ben.
Neyime güveneyim işte buyum ben.

Bilki bir mezar taşıdır insandan yarına kalan. Unutma onuda başkası yaptırır gerisi yalan.
Doğru söz değerlidir, doğruluk özüdür insanın, özü doğru olanın sözü de doğru olur.
Farabi’nin dediği gibi, “doğru yolda kaybolan olmaz çünkü kaybolmayacağın yol doğruluktur.”

Hakikat senin zannettiğin şey değilken, senin hakikatin senin zannettiğin şeydir. Kendine bakabilirsen ancak hakikatin ne olmadığını görebilirsin, bu da seni özgür kılar. Özgür olmak için ise önce tutsak olduğunu farketmen gerek. Bu, cenneti kutsamadan önce cehenneme girmek demek.

Kendimi düzeltirsem yeryüzü bir yanlıştan kurtulacak şuuru içinde ‘emrolunduğumuz gibi’ dosdoğru olmak derdiyle yaşarsak, işte o zaman bir şey yapmış olacağız.

Üstad Necip Fazılında dediği gibi
“Yol O’nun
Varlık O’nun
Gerisi hep angarya..”

O hâlde;

Dürüstlük insanın kartvizitidir. Matbaada basılmaz..
O yüzden doğru ol dürüst ol teferruatı Allah’a bırak o halleder.

Selam ve dua ile…