Mazlumun öç aldığı gün, zalimin zulmettiği günden daha korkunçtur!

Doğu Türkistan’ın bütün evleri şu anda toplama kampı statüsüne büründürülmüş durumda.

Karantina bahanesiyle toplu tecrit merkezlerine getirilen kadın ve çocuklar, kışın dondurucu soğuğunda beton üzerinde uyuyorlar.

Ey insanoğlu!

Ey Müslümanlar!

Uyanın artık; “Doğu Türkistan’da katliam var!”

Ahirette kardeşlerimiz ‘kafirler bizi imanımızdan dolayı öldürürlerken neredeydiniz?’ derlerse nasıl hesap vereceğiz?

Suriye, Irak ve Afganlılara “Ensar” olan bizler öz kardeşimiz olan Doğu Türkistan Türklerine neden “Sansar” oluyoruz…

Konuşsana Müslüman!

Konuşsana insanlık!

Sesiniz neden çıkmıyor?

Doğu Türkistan, Türk diye ümmetten mi sayılmıyor?

“Eğer İslam dünyası Müslüman arıyorsa Doğu Türkistan Müslümandır.

Eğer Türk dünyası Türk arıyorsa, Doğu Türkistan Türk’tür.

Eğer insanlık insan arıyorsa Doğu Türkistan insandır.” (Muhsin Yazıcıoğlu)

Bu insanlar sen, bu insanlar ben, bu insanlar biz…
O halde sen, ben, biz, bu insanlar için ne yapıyoruz?

Bugün Doğu Türkistan’da yaşanan bu zulüm, zalimin büyüklüğünden öte mazlum coğrafyanın kimsesizliği, ümmet coğrafyasındaki yöneticilerin samimiyetsizliğinin sonucudur.

Efendimiz (SAV) “İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki o vakit müminin kalbi tuzun suda eridiği gibi eriyecek!” buyurdu
“Niçin eriyecek yâ Rasûlallah?” diye sorulduğunda:
“Kötülükleri görüp de onları değiştirmeye güç yetiremediği için” (Ali el-Müttaki, Kenz, III, 686/8463)

Evet hiç bir şey yapamamanın ezikliği ile  kalbimiz eriyor. Hiç değilse Hz. Ali r.a, “bir zulmü durduramıyorsanız o zulmü tüm insanlığa duyurun” tavsiyesini yerine getirelim.

Ancak şunu da çok iyi bilelim ki, “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor.” (İbrahim, 42)

Ve bir baska bir ayeti kerime de, “Eğer Allah, insanları zulümleri yüzünden hemen cezalandırsaydı, yeryüzünde hiçbir canlı bırakmazdı. Fakat onları belirli bir süreye kadar erteler. Ecelleri geldiği zaman ise ne bir an geri kalabilirler, ne de öne geçebilirler.
(Nahl, 61)

Selam ve dua ile…