Nasıl anlatayım?

Şimdi ben bu çağın gençlerine “yağ satarım bal satarım” derken, mendili hoşlandığın kızın arkasına bırakmanın naifliğini, topu havaya atıp ismini bağırmanın güzelliğini, sek sek oynarken bilerek çizgiye basmanın masumiyetini, evinin önünde cama çıksın diye beklemeleri, camdan bakıp, bir tebessüm edip içeri kaçmaları…

Bazı şeylerin izahını kendi içimde bile yapamıyorum kime neyi nasıl anlatayım?

Biz anlatamazken gençlerimize, gençlerimiz ne anlatacak gençlerine. Güzelliklerin tükenişi, insanlığın tükenişiyle paralel gidiyor işte.

Yağ satardık, bal satardık ama asla arkadaşımızı atmazdık.
Oysa şimdi usta öldü…
Yağcılar müdür balcılar sahtekar oldu.

Selam ve dua ile…