Zihni işgal edilmişlerle yol yürünmez

Vatandaşlarımızın bunca tepkisine rağmen, milletimizin değerlerini her fırsatta aşağılama çabasında olan sözde sanatçılara ısrarla konser verdirmek gafletinde bulunan bizim mahallenin belediye başkanlarının,  makamını popüler kültüre kurban eden, ezik ve kompleksli hallerini görünce acıyorum.

Bunun için mi yiğitçe mücadele etti insanlar?

Hoşgörü filan değil bu, düpedüz omurgasızlık!

Bunun bir bedeli olur umarım.

Itri gibi dünya çapında sanatçılar yetiştiren bir milletin parasını tek marifeti bedenini arz etmek, orta parmağını göstermek ve rezaletin bez parçasını sahne açmak olan bir kadına milyonlarca Türk Lirası ödemek tarihi de, mukaddesatı da çiğnemektir. Böyle bir adama müsamaha göstermek de rezilliğe ortak olmaktır.

Kadın hem sövdü hem de konseri verdi milyonları cebine koydu. Keşke biz de bu kadın kadar davamıza sahip çıksak.

Siyasal iktidar olmanız yeterli olmuyor demek ki. Milletin oyu ile bu iktidarın şemsiyesi altında başkanlık, vekillik ve bilimum sıfatları (unvanları) kazanan/kazandırılan kişilerin kafa yapılarının milletin temel değerleriyle örtüşmesi de gerekiyor. Aksi taktirde buldukları ilk fırsatta iktidara ve milletin değerlerine hakaret eden, küfreden böyle ucube tipleri beslemeye devam edeceğiz.

Kibir, muhatap olduğumuz durumun teşhisi için önemli bir kelime.

Bu dünyaya ne Karun’lar, ne Firavunlar, geldi geçti lakin hepsi kibriyle imtihan oldu. Pek çoğu bu imtihanı veremedi.

Osmanlı Sultanları kibre düşmemek için kendilerine “mağrur olma senden büyük Allah var” dedirtirlerdi. Zira mütekebbir olan yalnızca Allah’tır. Sen kibirlenmezsin.

Allah yalnızca kendine ait olan ve olması gereken kibri üstüne giyinene bedelini ağır ödetir.

Anlatmaya çalıştığım; sahip olduğu makamı kendinden bilenler zannediyorlar ki kendilerini vazgeçilmez nitelikleri sebebiyle oturduğu makam kendisine bahşedildi.

İşte şuan üzerine oturdukları koltuk, daha önce pek çok şahsın üzerine oturduğu basit bir koltuk, insanı böyle Allah’a karşı isyankar hale getirebilir.

Neden?

Kazandığım her şey bendendir, zaten bu benim hakkımdı fikriyatı bir insanı adım adım çürütür. Neye dönüştüğünü anlamaz bile.

Daha kötüsü, insan ben ben ben derken birden hiç oluverir. Rabb verdiği her şeyi çeker alır, neye uğradığını şaşırmaya fırsatı bile olmaz.

İşte böyle zihni işgal edilmiş kişilerle yol yürünmez, yürünürse de bu tabloyla karşılaşılır, görev verirken bir makama getirirken çok daha seçici olunması gerekiyor.

Şöyle akl-ı selim bir düşünüyorum da kendi kendime şöyle hayıflanıyorum;

Gaz çıkararak, dışkı yiyerek iğrenç espirilerin yapıldığı filmlere 4 milyon vatandaşımızın gittiği,

Kıçını oynatan youtuberlerin 3 milyon takipçi bulduğu,

Heykelin hastaneden daha gerekli görüldüğü bir ülkede, orta parmağını göstererek hakaret eden ve sahne de orasını burasını açan bir kadının konser vermesine izin verilmesi normal değil mi?

Selam ve dua ile…